Noorwegen - 2011+2013+2014

canyon van Ataelva

Nadat we samen met grote broer de nodige voorzieningen weer hadden getroffen, vertrokken we richting Canyon van Ataelva. Daar zouden we een stukje gaan wandelen.

Een mooie, goede weg ernaartoe tot een parking met infobord.

Daar gaat de weg nog verder, weer een grindpad. Ongeveer 6 km off-road! Links ziet ge een toendra-hoogvlakte, rechts watervallen! Op een grote steenvlakte, waar een klein houten pijltje stond met ‘canyon' op, hebben we gepar keerd. Wandelschoenen aan, rugzak gevuld, Mazzel jas aan, nog een piepje en we konden vertrekken!

Een hoogvlakte, toendra, wind, poolmuizen, rendieren. Een paar kilometer tegen de wind in, over kleine stukjes gammel aangelegd houten pad (zoals op de Botrange), over een breed wandelpad, over een klein beekje tot aan een paar berkebomen. Dan verandert het landschap weer, beetje bos, rotsen en dan heel ineens de kloof! Maar voor we bij de kloof waren, gingen wij een stukje ‘verkeerd', recht naar de rivier die de waterval vormt. Daar zijn we over stapstenen heen overgestoken! Mazzel deed zijn best hoor om vooral niet te nat te worden, en het lukte nog ook! We zijn niet veel verder gelopen en die richting, want dan werden de 8 km er 25; en dat vonden we toch te veel!

We zijn bij de kloof gaan kijken, en hebben een beetje 'gepiknikt', het was te nat, en om toch proberen wat droog te blijven, hebben we dat warmtezeiltje van de EHBO gebruikt! Mooi blinkie kleurtje!

Op de terugweg zagen we rendieren aan de horizonlijn! Heel knap! En iets later zat Mazzel weer met zijn neus bij een poolmuis! Die werd pas echt kwaad! We hebben echt gelachen met dat beestje dat 2-3 keer omhoog sprong naar Mazzel!!!

Na de wandeling zijn we doorgereden tot Oksfjordboth en van daar over de 882 naar Oksfjord. Vanop deze weg hebt ge een heel mooi uitzicht op een gletsjer! Op een bepaald moment gaat die weg een tunnel in: dat is regelrecht een tunnel naar de hel: zo lang (5km), zo donker en zo smal! Er wordt dan ook nog in gewerkt waardoor er ook van die grote straatmaakmachines in staan! Gelukkig waren er, op een redelijke afstand van elkaar, inhammen gemaakt om uit te kunnen wijken! En dat was nodig: we kwamen een vrachtwagen tegen! Dat was echt bangelijk!

Oksfjord is een klein dorp waar de weg weer eindigt, en ja, we hebben weer overnacht op het einde!

Reacties

Reacties

Kathleen

Even een berichtje om te zeggen dat jullie kaartje hier donderdag ook is toegekomen :-)
En nog een website met inspiratie voor Gert ;-) http://www.stedentripper.com/blog/2553/zeventien-zwoele-zweedse-zonsondergangen/

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!