De dag begint met regen. Maar op de planning staan een paar wandelingen: ééntje naar een kloof en ééntje naar het uitzichtpunt van die kloof.

Van Birtavarre rijden we het het Kafjorddal in: met einddoel een bergmeer: Guoasjavri. (breek uw tong niet!). De asfaltweg gaat weer over in een grindweg, maar deze is beter als het eerste deel! Wel niet geschikt voor grote campers, de weg is héél bochtig!!! Aangekomen aan een grote parking, zetten we ons aan de kant en wandelen naar Ankerlia, een gesloten mijngroeve. Van daar wandelden we verder de canyon in! Heel knap nu die droog stond! We wandelden terug naar de mobilhome en zagen afdrukken van elandpoten: niet te missen: gelijk van een rendier maar veel groter! Op de foto met mijn voet ernaast ziet ge het wel!

Vanaf die parking moesten we nog een eindje over de bochtige bergweg, compleet met brug over ravijn! Zolang er geen tegenliggers zijn, paniekeert Gertje nog niet hoor! Ergens in een bocht staat ook nog een kafe aangegeven.

Een eind verder, genieten maar van de verre uitzichten, is er weer een bescheiden parking met een wandelboompje en daar begint blijkbaar de wandeling naar het utsiktspunkt! Ge verstaat Noors zonder moeite!

Een korte wandeling, maar enorm plezant! Over een hoogvlakte, over een echte wiebel hangbrug, over riviertjes en beekjes, over schapenkakjes, over rotsen klauteren, en toen.... Berkenbosje waar ge hier en daar rode stippen op de stammen zag. Daar twijfelden we: Luc ging een eindje verder kijken, er was gewoon geen pad meer. Maar als ge om keek, hingen er witte linten aan de bomen waar ge in de heengaande richting rode stippen zag. We gingen dan toch maar door. Na het berkenbosje stond er gelukkig weer een wandelboompje, dus zaten we toch goed. Iets verder ging het weer over rotsen en moesten we zelfs over stapstenen een bergbeekje met watervalletjes over. En ja, dan was er het uitzicht! Machtig!

Weer terug moesten we in het berkenbos niet kijken naar de witte linten! Mazzel zette zijn neus tegen de grond en leidde ons zonder enige twijfel en perfect terug ! Dat was echt geweldig om te zien, zo kenden we onze Mazzel nog niet!

We wilden nog doorrijden naar het bergmeer. Op een bepaald moment staat de weg afgesloten, maar als ge een eindje verder wandelt, ziet ge het meer en de hoogste berg van Finland: deHalti.

Ge kunt er keren en weer naar beneden. Met geweldige uitzichten natuurlijk!

Weer terug op de E6 ging het richting Nordkjosbotn..

Dat is het punt waar we moeten beslissen of we naar Tromso gaan of niet.

We slapen op een grote parking in het centrum.