Van aan het bobilcamp in Sto vertrekt een wandeling naar Nyksund. Ge kunt ook ergens op die wandeling afslaan om terug naar Sto te gaan: een rondwandeling dus! Maar het regende een klein beetje en Gert had niet zo veel goesting. Op die wandelkaart stond echter ook dat ge na een paar 100 meter al broedplaatsen van arenden ziet! Dat zag ik wel zitten, en met de 300mm lens op de kodak vertrokken we! Arenden spotten!

Na een half uurtje kwamen we aan een romantisch baaitje met een mooi, wit zandstrand. We wandelden nog wat verder, de routes staan hier trouwens heel goed aangeduid met rode stippen en tekens! En ja, we zagen arenden zweven! Klik,klik,klik, ge kent dat wel, leuke foto's! Beter als die van gisteravond.

En we wandelden nog wat verder. We kwamen aan een baai met een rots-steenstrand. Knap. Maar voor dit soort foto's had ik nu wel de verkeerde lens bij!

Verder wandelen...beetje omhoog, beetje omlaag, over stenen, over rotsen, tussen rotsen, over schapenpaadjes, altijd met de zee aan de rechterkant en bergen aan de linkerkant. Toen zagen we een meer met een paar huizen naast . De rode tekens leidden er naartoe. Bij de huisjes aangekomen, ging het pad omhoog tussen de berkebomen. We bleven het volgen, het werd wel klauteren! Maar nu waren we toch al zover! Na heel wat zweet kwamen we uiteindelijk weer bij een wandelboom. We waren toch heel wat gestegen, een kleine 400m ongeveer recht omhoog. Het uitzicht was gewoon fabuleus!!!!En ik had de verkeerde lens bij!!!! Met zo een 300 krijgt ge echt geen effect qua uitzichten! We stonden op een pas, een overgang van de éne vallei naar een andere, met aan beide kanten zicht op zee en tussen ons en die zee lagen verschillende meren op verschillende hoogtes! Hier bleek de splitsing: naar Nyksund of terug naar Sto. Terug naar Sto maar dan wel over de Kjolen! Dat is de berg tussen Sto en Nyksund. Vol goede moed, zonder koek of drinken vertrokken we na een kleine 10 minuten rust! Nu werd het pas klauteren! Luc hielp Mazzel zelfs omhoog en ik moest me op handen en knieën omhoogwerken! Het was te gek! Geweldig! We hadden geen idee of het nog gekker ging worden en het was al 16u. geweest. Op een bepaald moment hing er touw om aan vast te houden en daar hebben we dan maar beslist om terug te gaan! De weg terug kenden we en we wisten hoelang die was; dat wisten we niet van wat ons nog te wachten stond. En dat kunt ge niet riskeren, om in het donker daarboven te zitten! Dus rechtsomkeer! Het fototoestel heeft Luc bijgehouden, anders waren we nog niet voor het donker thuis misschien! Rond 18u30 waren we aan de mobilhome!

En dat voor een paar honderd meter verder adelaars te gaan fotograferen!

Het was echt wel leuk, maar toch goed dat we zijn teruggekeerd. Er bleken nog 3 toppen voor ons te liggen op het punt met het touw, en dat hadden we niet gehaald met ons tempo!

De rest van de avond hebben we film gekeken, lekker lui!!! Mazzel is niet meer opgestaan!