Woensdag 3 september

Om half 7 bed uit! Vreselijk vroeg! Mazzel zijn dingen laten doen, water bijgevuld en vertrokken naar de haven. Onderweg nog getankt want dat is toch goedkoper dan in Noorwegen. We waren ruim op tijd voor de boot. We stonden weer eerste in rij J. Al aan het loket waar ge langs moet rijden om te betalen kregen we info en de sleutel van de kajuit. Eens aan boord, gingen we dadelijk naar onze hut. Op verdiep 6 moesten we zijn. We zaten 3 kajuiten van de buitendeur. Er was een neplederen hondenmand voorzien. En voor mij helemaal geweldig: we hadden een room with vieuw! Een venster! Wc, douche, handdoeken, zeep… gewoon af! En op het ‘hondendek’ (waar we dus 3 deuren vanaf zaten) was een soort grote kattenbak gemaakt (2 op 3 meter ongeveer) met voor de helft nepgras en voor de helft schors. En in het midden stond een grote piespaal! Er waren drinkbakken en vuilbakken met kakzakjes. Ik vond dat ze alleen nog een automaat met hondenbrokjes hadden kunnen voorzien! Nee, serieus: het was echt wel dik in orde.

Strikt genomen volgens de regels mocht Mazzel nergens anders komen. Maar met rondwandelen zag ik op dek 8 dat honden toegelaten waren. Dat gold in feite alleen voor binnen in de traphal. Maar wij zijn namiddag lekker helemaal boven gaan zitten op het hoogste dek. Daar is zelfs een helikopterlandingsplaats. De zon scheen en er was niemand anders. Wat willen wij nog meer?

Rond half 2-2u begonnen we land te zien. Het begin van de Oslofjord. Dieper landinwaarts wordt het inderdaad steeds mooier. Het is sjiek als ge eens voorbij de engte bij Drøbak zijt, en dan langs kleine eilandjes vaart.

Stipt 6u meerden we aan in Oslo.

Wij wilden daar natuurlijk zo snel mogelijk weg. Maar toch zijn we eerst naar Holmenkollen gegaan. Daar is de modernste skischans ter wereld. Het is echt wel indrukwekkend. Kijk maar ‘ns op google. Rond die schans is ook een 8km lange baan om te oefenen op skies op wieltjes. Bergop, bergaf dat dat ging; niet te doen. En ze oefenen daar ook die sport met skieën en schieten…hoe heet dat? Er waren mensen van alle leeftijden aan het trainen, het was echt tof om te zien.

Nadat we daar een hele tijd rondgewandeld hadden, zijn we richting Hønefoss vertrokken. Onderweg zijn we afgeslagen naar het eilandje Storøya. Bij een haventje was nog een kerel aan het werken. Luc vroeg aan hem als we daar mochten blijven slapen en hij vond dat ok. Dus….een heerlijke nacht gehad. Stikdonker en rustig.