Donderdag 4 september

Ontbeten aan een bankje aan het water. De hele voormiddag zijn we daar blijven zitten, lekker gespeeld met Mazzel. Water en fijn wit zand. Eigenlijk is Mazzel echt een strandhondje.

Rond de middag vertrokken we dus. Nu ging het naar Nesbyen. Daar is een paar miljoen jaar geleden (denk 650) een meteoor ingeslagen. Ge kunt daar naar de krater gaan kijken. Er is een mooie parking en een café. Ge moet er ook inkom betalen en er zijn gegidste wandelingen. Maar dat was van 15 augustus al allemaal gedaan en gesloten. We zijn dan maar op eigen houtje wat gaan kijken. Het stond trouwens goed aangeduid. En het is natuurlijk allemaal ik weet niet hoe begroeid ondertussen, als ge niet weet dat dat een meteoorinslagkrater is, merkt ge dat toch niet. Niet zo spectaculair als het klinkt dus.

Het was er wel weer totaal verlaten en dus heerlijk rustig en we wilden eigenlijk blijven slapen daar.

Er was nog een auto aangekomen met 2 oudere koppels maar die reden weer dadelijk weg. Later op de avond, het was wel nog licht, stopte weer een auto met 2 jonge gasten. Na wat gebabbel met ons over de wandeling en de krater, gingen ze ook effe kijken en reden dan weer weg. Maar wij waren om de één of andere reden niet meer op ons gemak. We zaten een paar kilometer in het bos van de bewoonde wereld. Een heel gemakkelijke prooi als iemand niet zo goede bedoelingen zou hebben.

We zijn dan ook maar weer vertrokken. En wat een geluk!!!!want het was op de volgende rit dat we EINDELIJK een ELAND in het wild zagen. Ik heb een hele resem foto’s kunnen maken.