Vrijdag 5 september

Niet zo een rustige nacht geweest. We hadden ons op een parking naast de weg gezet. Het was bij een langlaufpiste (iets voorbij Ulsak) waar ook verschillende vakantiehuisjes lagen. Tegenover de parking was iemand nog laat bezig aan de kantine. Maar het ‘ergste’ was iemand die tot na middernacht zijn aanhangwagen aan het vullen was met hout. Vlak achter ons. Nu ja, we lieten ons niet meer ‘wegjagen’ en zijn uiteindelijk toch in slaap gevallen. Tegen elven vertrokken we dan deze morgen. We reden naar de Panoramaveggen (van Ulsak naar Vagernes). Een mooie tolweg, dus grind. Slingerend tussen de meren, heuvels op en af, en aan de westkant hoge bergen in de verte. Moeras, dennenwouden, berkenbomen die goudgeel verkleuren. We wilden ook de Ormtjønnsvegen doen. Daarvoor moesten we in een café iets verder door weer tol gaan betalen. De weg loopt een natuurreservaat in. Daar kunt ge een wandeling maken naar de top van een platte, kale berg. Van daarop kunt ge over het hele reservaat kijken. Het is het kleinste reservaat van Noorwegen, goed 9 km². Het was een heel fijne wandeling. Eerst door berkenbos, af en toe lagen er houten paadjes. Het was wat drassig. Later werd het kaler en moerassiger. Mazzel amuseerde zich kostelijk. Hogerop werd het heide en steniger. Bovenop was het uitzicht inderdaad zeker de moeite.

Rond 6u waren we weer aan de mobilhome en zijn we een stukje teruggereden. We bleven wel in het reservaat. Langs het meer zijn we gaan overnachten.