Dinsdag 3 september

Gelukkige verjaardag Dries!

De staafkerk was niet zo bijzonder, vonden wij.

Van Urnes naar Skjolden. Daar zagen we weer een mega-megacruiseschip liggen.

Vanuit Skjolden zijn we dan de Jotunheimen ingereden: het hoogste berggebied in het hart van Noorwegen. Hier liggen de hoogste bergen van het land. Het is een prachtige weg van Skjolden naar Lom: de Sognefjellsveien die via Turtagro naar Lom gaat. Dit is de hoogste bergpas van Scandinavië! Een geweldig mooie weg! We hebben op een parkingkje staan eten, tussen 3 watervallen, terwijl de schapen voorbij wandelden en een hele rij koeien over de weg sjoekelden. Achter elke bocht weer zo een wauw-effect.

Noorwegen is vermoeiend; ge hebt aan 2 ogen echt niet genoeg.

Aangekomen in Lom zijn we naar de staafkerk gaan kijken.

Dan zijn we doorgereden richting Vagamo. Dit was voor dit jaar ons meest noordelijke punt. Van hieruit naar Otta. Van Otta naar Sjoa. Dan naar Vinstra. Daar wilden we een kleine weg nemen naar Bygdin: de Jotunheimvegen. Maar er was weer een ‘hinder’. Het eerste deel van de weg is afgesloten door werken. Maar gelukkig niet continu. Ze ging open van 20u00 tot 7u30. Het was een uur of 7 toen we er aankwamen. Het idee was om de weg te beginnen en onderweg, voor het donker werd, ergens te slapen. We hebben dan maar gegeten op de parking van een kerkje. Om 8u ging de weg inderdaad open, en zijn we doorgereden. We zijn gestopt iets voor Skabu, waar de eigenlijke Jotunheimvegen begint.

Op de parking van een voetbalterrein gaan we slapen..