Woensdag 4september

De Jotunheimvegen is een tolweg, niet verhard. Hier staat een vegbom waar ge met munten of met visa kunt betalen. 80 NOK. Luc probeerde met visa omdat we geen kleingeld meer hadden. Maar de kaart werd geweigerd. Dan zijn we maar helemaal teruggereden naar Skabu. Bij de Coop zijn we van die lekkere kokoskoeken gaan kopen en had ik extra kleingeld gevraagd.

Het is een mooie weg tussen moeras en meertjes door. Met zicht op de hoge bergen in de verte. Er zaten hier ook rendieren. Dit zijn kuddes wilde dieren die niet terug trekken naar het noorden. Ze zaten wel heel ver van de weg. Luc had ze ontdekt met de verrekijker en ik heb dan wat foto’s gemaakt met de witte lens mét extender, maar nog zijn ze niet echt duidelijk op de foto. Onderweg zagen we ook nog valken vliegen.

Na de tolweg kwamen we weer op een verharde weg. Het ging richting Bygdin. We zijn dan richting Beitostolen gereden en daar konden we weer een kleine tolweg op. De Slettefjellvegen. Ook weer onverhard en mét tol. Luc probeerde weer visa. Wat weer niet lukte. Er kwam een noor achter ons staan en die kwam helpen. Nu bleek dat ge om 60NOK te betalen, ge 6 keer op n knop moest duwen. Tja, ge moet het maar weten.

Deze weg is echt prachtig. De weg zelf niet, we zijn er zelfs een deksel die vastzat met colsonbandjes verloren! De omgeving was prachtig. Bergen, meren, vlaktes. Op het hoogste punt was een parking met 2 wandelreuzen. Het is een heel weidse hoogvlakte vanwaar ge zicht hebt op al de bergen rondomom! We wandelden een stuk en telkens denkt ge dat ge aan de rand komt en toch is dat niet.

De lucht kleurde enorm mooi. De zwarte contouren van de bergen staken af tegen diepblauw en daarboven was een roze band en daarboven lichtblauw.

We zouden er blijven staan voor de nacht. Het was helder weer. Zo een sterrenhemel hadden we niet meer gezien sinds Hongarije..