De Levi is een ski-berg (terril achtig) met heel veel skiliften. Langs een brede kiezelweg kunt ge naar de top wandelen. De mountainbikers worden verwend met prachtige paadjes, schansen en gekke dingen. Maar dat is strikt verboden terrein voor de hikers 😐. Op de skipistes liggen mega grote sneeuwhopen. De sneeuw wordt eind mei verzameld en onder zeil bewaard tot begin oktober, het begin van het skiseizoen. Onderweg naar de top komen we een groep zonnende rendieren tegen, een bbq hut met terras met fantastisch uitzicht én de cabin van de kerstman! Hier is een film gemaakt en in de winter moet het er zeker magisch uit zien🧑‍🎄. Op de berg is ook een frisbee parcours. Dat is zoiets als golf, maar dan met een frisbee. Ge staat op een groene(kunstgras) rechthoek en een eind verderop staat een rare ijzeren mand waar ge in moet mikken. Langs een leerwandelpad over het noorderlicht is ook een picknickplaats gemaakt met een vuurkorf. 2 finsen probeerden vuur te maken met vuurstokken. Luc hielp en het is hem gelukt om vlam te krijgen!

De wandeling naar de Saana begint op de camping in Kilpisjärvi. Met een hoogteverschil van +/- 550 meter op 4 km is het toch wel pittig. Vanaf na de trappen( ja, echt, 214 stuks) moet ge n beetje de weg zoeken naar de top. Het is bezaaid met dikke stenen en gemarkeerd met oranje paaltjes. Boven staat een brievenbus met gastenboek. Prachtig uitzicht op lapland en het meer.

De wandeling naar het 3 landenpunt begint met een boottocht van 7 km, een half uurtje. Aankomst in Zweden en gelijk een uur jonger. Dan volgen 3 km over een zondagspad ( denk molenvijver). Het 3 landenpunt is gemarkeerd met een vreselijk lelijke betonhoop die geel geverfd is. Het staat op n kunstmatig eilandje waar ge naartoe kunt. Daarna begint de échte wandeling terug naar het beginpunt waar de boot vertrekt in Finland. Een heerlijke wandeling, heel afwisselend. Het begint met een heel stuk langs draad. Het is de noors- finse grens en dient om de rendieren gescheiden te houden. Er volgt berkenbos. Heel feeëriek, het is de lage soort en laat veel licht door. Met de prachtige herfstkleuren is het echt mooi. Het pad steigt en daalt, en in de verte zien we een groep rendieren. Na het bos wordt het steniger, dan weer heel weids met planken paden. Het is heel drassig en moerassig. Een paar keer moeten we over steenlawines. Heel plezant, ge weet wel....beetje klimmen en klauteren.... We komen bij een waterval. De boterhammen smaken eens zo goed hier. Dan gaat het weer verder over een met dikke stenen bezaaid pad en veel planken paden. Op t laatst moeten we nog over een bruggetje om aan de juiste kant van t meer te komen....In totaal ongeveer 18 km gelopen👍