Noorwegen - 2011+2013+2014+2015+2018+2024

tussendoortje

hallo!

op dit moment staan we aan de Malselvfossen!( die brede waterval) We staan op de parking wat ook dienst doet als camperplaats in het seizoen. En uit nieuwsgierigheid wou ik effe kijken of we op internet kunnen! ja dus! Nu ben ik spijtig genoeg een paar dagen achter met verhalen, maar morgen zullen we wel weer op camping staan, dan vogt het wel weer!

We zijn bijna op de Lofoten. Nog een kleine 90 km op de E6 en dan rijden we de E 10 op!

Van Kirkenes tot hier is het al een geweldige mooie weg geweest! Waanzinnig mooi eigenlijk!

Ge hebt gewoon ogen te kort. Maar elanden hebben we nog altijd niet gezien! Die eerste is wel héééééééééééééééééééééél waarschijnlijk 'gewoon' een rendier geweest!

Mazzel de spoorzoeker...

De dag begint met regen. Maar op de planning staan een paar wandelingen: ééntje naar een kloof en ééntje naar het uitzichtpunt van die kloof.

Van Birtavarre rijden we het het Kafjorddal in: met einddoel een bergmeer: Guoasjavri. (breek uw tong niet!). De asfaltweg gaat weer over in een grindweg, maar deze is beter als het eerste deel! Wel niet geschikt voor grote campers, de weg is héél bochtig!!! Aangekomen aan een grote parking, zetten we ons aan de kant en wandelen naar Ankerlia, een gesloten mijngroeve. Van daar wandelden we verder de canyon in! Heel knap nu die droog stond! We wandelden terug naar de mobilhome en zagen afdrukken van elandpoten: niet te missen: gelijk van een rendier maar veel groter! Op de foto met mijn voet ernaast ziet ge het wel!

Vanaf die parking moesten we nog een eindje over de bochtige bergweg, compleet met brug over ravijn! Zolang er geen tegenliggers zijn, paniekeert Gertje nog niet hoor! Ergens in een bocht staat ook nog een kafe aangegeven.

Een eind verder, genieten maar van de verre uitzichten, is er weer een bescheiden parking met een wandelboompje en daar begint blijkbaar de wandeling naar het utsiktspunkt! Ge verstaat Noors zonder moeite!

Een korte wandeling, maar enorm plezant! Over een hoogvlakte, over een echte wiebel hangbrug, over riviertjes en beekjes, over schapenkakjes, over rotsen klauteren, en toen.... Berkenbosje waar ge hier en daar rode stippen op de stammen zag. Daar twijfelden we: Luc ging een eindje verder kijken, er was gewoon geen pad meer. Maar als ge om keek, hingen er witte linten aan de bomen waar ge in de heengaande richting rode stippen zag. We gingen dan toch maar door. Na het berkenbosje stond er gelukkig weer een wandelboompje, dus zaten we toch goed. Iets verder ging het weer over rotsen en moesten we zelfs over stapstenen een bergbeekje met watervalletjes over. En ja, dan was er het uitzicht! Machtig!

Weer terug moesten we in het berkenbos niet kijken naar de witte linten! Mazzel zette zijn neus tegen de grond en leidde ons zonder enige twijfel en perfect terug ! Dat was echt geweldig om te zien, zo kenden we onze Mazzel nog niet!

We wilden nog doorrijden naar het bergmeer. Op een bepaald moment staat de weg afgesloten, maar als ge een eindje verder wandelt, ziet ge het meer en de hoogste berg van Finland: deHalti.

Ge kunt er keren en weer naar beneden. Met geweldige uitzichten natuurlijk!

Weer terug op de E6 ging het richting Nordkjosbotn..

Dat is het punt waar we moeten beslissen of we naar Tromso gaan of niet.

We slapen op een grote parking in het centrum.

regenboog...

s'Morgens lekker gespeeld op de parking. We zijn ook die sami nederzetting gaan bekijken. En nadat Luc de gasfles had gewisseld vertrokken we weer.

De eeuwige E6 tot Langslett, daar af richting Skjervoy. De weg ging door tunnels die afgeloten konden worden met poorten (deuren) en uitteindelijk over een lange brug . In Skervoy hebben we een tijdje aan de haven gestaan, waar een regenboog verscheen!

De weg langs de Lyngen Ivgovuotna is prachtig! Aan de overkant lijken de bergtoppen bestrooit met poedersuiker! Er zijn ook gletsjers en sneeuwvlaktes te zien. En watervalletjes!

Wij stoppen in Birtavarre. Daar gaan we op camping staan.

Na een gezellige avondwandeling langs de rivier, door berkebos maar zonder eland, zijn we gaan slapen. Geen noorderlicht, al niet meer sinds Sletness.

An sms-te maandagochtend dat er een orkaan van Schotland naar Noord Noorwegen ging. Maandag hadden we nog goed weer, maar sinds die avond is het beginnen regenen. Overdag klaarde het soms wat op maar s'avonds en s'nachts regende het goed: bewolkt, geen noorderlicht.

halve gletsjer...

We vertrokken rond 10u30 richting Saltnes. Daarvoor moesten we terug over de 882 (die akelige tunnel weer!) naar de E6 en dan een straatje rechts in. VanuitSaltnes vertrekken ook bootjes die u tot aan de gletsjer brengen. In 2 tot 4 uur tijd kunt ge ook tevoet ernaar toe! We vertrokken en onderweg begrepen we het grote tijdsverschil! Wat een geaccidenteerd terrein! Toen we een uur weg waren, was het toch een beetje te gek aan het worden: het was beginnen regenen en die stenen waar we over moesten waren echt wel spekglad! We hebben nog wat doorgelopen tot we een mooi zicht hadden op het deel wat niet in de wolken zat en zijn toen maar terug gegaan! Jammer, maar liever dat als gebroken benen!

We vertrokken naar de volgende bestemming: Kafjordalen.

Onderweg poseerde Luc nog effe bij een sneeuwschuiver om te laten zien hoe groot dat wel is!

Er waren weer straatwerken. Nu moesten we achter een volgwagen rijden! Op het eind van de werken (niet zo lang) draaide die zich en ging voor onze tegenliggers rijden: die deed dus niets anders als op en af rijden!

We rijden door prachtig landschap: herst in de berkenbossen, bergen en gletsjers aan de overkant van de fjord.

We zijn ergens een straat ingereden waar een ‘bezienswaardigheid' stond aangegeven. Kvam heette het plaatsje waar we uit kwamen. Er is een Sami-nederzetting te bezoeken. Wij zijn op de parking blijven slapen.

En wat had de kok vanavond op de menu staan????FRITJES!en hamburgers met amerikaanse saus.

canyon van Ataelva

Nadat we samen met grote broer de nodige voorzieningen weer hadden getroffen, vertrokken we richting Canyon van Ataelva. Daar zouden we een stukje gaan wandelen.

Een mooie, goede weg ernaartoe tot een parking met infobord.

Daar gaat de weg nog verder, weer een grindpad. Ongeveer 6 km off-road! Links ziet ge een toendra-hoogvlakte, rechts watervallen! Op een grote steenvlakte, waar een klein houten pijltje stond met ‘canyon' op, hebben we gepar keerd. Wandelschoenen aan, rugzak gevuld, Mazzel jas aan, nog een piepje en we konden vertrekken!

Een hoogvlakte, toendra, wind, poolmuizen, rendieren. Een paar kilometer tegen de wind in, over kleine stukjes gammel aangelegd houten pad (zoals op de Botrange), over een breed wandelpad, over een klein beekje tot aan een paar berkebomen. Dan verandert het landschap weer, beetje bos, rotsen en dan heel ineens de kloof! Maar voor we bij de kloof waren, gingen wij een stukje ‘verkeerd', recht naar de rivier die de waterval vormt. Daar zijn we over stapstenen heen overgestoken! Mazzel deed zijn best hoor om vooral niet te nat te worden, en het lukte nog ook! We zijn niet veel verder gelopen en die richting, want dan werden de 8 km er 25; en dat vonden we toch te veel!

We zijn bij de kloof gaan kijken, en hebben een beetje 'gepiknikt', het was te nat, en om toch proberen wat droog te blijven, hebben we dat warmtezeiltje van de EHBO gebruikt! Mooi blinkie kleurtje!

Op de terugweg zagen we rendieren aan de horizonlijn! Heel knap! En iets later zat Mazzel weer met zijn neus bij een poolmuis! Die werd pas echt kwaad! We hebben echt gelachen met dat beestje dat 2-3 keer omhoog sprong naar Mazzel!!!

Na de wandeling zijn we doorgereden tot Oksfjordboth en van daar over de 882 naar Oksfjord. Vanop deze weg hebt ge een heel mooi uitzicht op een gletsjer! Op een bepaald moment gaat die weg een tunnel in: dat is regelrecht een tunnel naar de hel: zo lang (5km), zo donker en zo smal! Er wordt dan ook nog in gewerkt waardoor er ook van die grote straatmaakmachines in staan! Gelukkig waren er, op een redelijke afstand van elkaar, inhammen gemaakt om uit te kunnen wijken! En dat was nodig: we kwamen een vrachtwagen tegen! Dat was echt bangelijk!

Oksfjord is een klein dorp waar de weg weer eindigt, en ja, we hebben weer overnacht op het einde!

Hammerfest en pizza...

Deze morgen, na het ontbijt met de schapen, gingen we op pad om de trollen te bezoeken. Gezellige, ontspannende wandeling. Over een smal paadje, enkele tientallen meters boven de fjord-spiegel, over rotsen, tussen versteende zuilen door, tot aan een soort steenvlakteke. En daar zitten ze dan. Nu, mijn verbeeldingskracht is toch niet meer sterk genoeg blijkbaar! Ik zag er niet echt trollen in, maar het was evengoed plezant! Mazzel kon weer eens lekker goed rennen! En dat is altijd leuk!

Rond 11u30 vertrokken we naar Hammerfest. Jaja, op stadsbezoek!

Hammerfest vormt het beginpunt van de geodetische boog van Struve. ( kijk op wiki)

We zijn naar het monument gaan kijken wat daarvoor staat.

En verder hebben we in Hammerfest .......PIZZA gegeten! Pizza, pepsi en cappucino! Amai, het was de eerste keer dat we uit eten gingen! En ja, t' is hier wel duur hoor! Zo'n kleine 60 euro betaald voor 2.

Rond 17u30 vertrokken richting Alta.

En daar staan we nu op camping; kwestie van internet te hebben.

We vinden het trouwens heel fijn om de reacties te lezen van het thuisfront!!!

de otter...

We waren al op rond 8u. Na het ontbijt eerst weer gebruik gemaakt van de sanizuil hier. En daar kregen we weer speciaal bezoek: de otter! Een complete fotoshoot kon ik maken, zo lang bleef die op zijn gemakje voor ons zitten! Schattig beestje!

Rond 11u vertrokken we weer richting Ifjord. De weg slingert prachtig tussen de meren door! Ergens onderweg stopten we bij een winkel. Het is grappig wat ge hier onder één dak vindt! Van afbakbroodjes tot breigaren, van vismateriaal tot vazen, van porseleinen beeldjes tot ....blikken mini's!!! Jaja, weer ééntje voor in de te klein wordende vitrinekes!

We zijn ook gestopt bij de canyon van Silfar. Mooi, maar niet indrukwekkend.

Doorgereden tot Trollhomsund.

Wie kent het verhaal van de versteende trollen? Niks geen fabeltje, hier zitten ze echt!

We blijven hier slapen...met de deuren in dat extra slot!

Misschien tot morgen....

wandelen....

Na het ontbijt gingen we de vuurtoren van kortbij bekijken. Er is een cafeetje bij (met internet!) maar dat is natuurlijk al gesloten. Hier sluit alles begin september voor het seizoen blijkbaar.

Dit gebied kent zelfs geen ‘zomer'. Hier is niet 1 maand met gemiddeld 10 °om ‘ zomer' genoemd te mogen worden!

Vandaag is het hier trouwens lekker weer. We hebben jas en muts en sjaal aan. De wind is wat koud en we hebben gewoon geen zin om een verkoudheid te riskeren.

We wandelden wat rond de vuurtoren en klommen toen naar wat hoger gebied, voor eventuele uitzichten natuurlijk! We volgenden een rendierpad en kwamen uit bij een andere parking. Er stond een bord met uitleg over een uitgestippelde wandeling. Die gingen we effe volgen. 2 uur later waren we terug! Een heel mooie wandeling. Aan de ene kant constant de zee, aan de andere kant rotsig, leisteen, door kloofjes, rond meertjes. Héél tof!

Heel goed aangegeven ook met pijltjes en rubber botten en zelfs een werkershelm. En met ‘wandelmannekes' natuurlijk!( Voor wie dit niet kent: dat is gewoon een piramidevormige stapel stenen, waar elke wandelaar ‘zijn' steen bovenop bijlegt) Een stukje van het pad af stond een ‘wandelREUS' . We gingen er naartoe en die bleek vooral gemaakt van leistenen met namen en datums erop geschreven! Wij hebben er ook één bijgelegd met onze namen op!

Rond 14u30 zijn we vertrokken en wie kwamen we tegen??? De Rimor-mensen! Van Duitsland.

1ste:bij de baai van Grense Jacobselv, alletwee blijven slapen

2de:Hamningberg , ook alletwee blijven slapen

3de:bij Landhandel Kongsfjord

4de: bij de vuurtoren van Slettnes

In Gamvik hebben we weer een mini gezien! Dat moet de meest noordelijke zijn!

Van Gamvik weer naar Mehamn. Van daar naar Kjollefjord. Dat ligt aan het eind van de 894. Een mooi dorp (stadje?) waar de Hurtigrute aanmeert! Dat hebben we geweten! We staan aan de Hurtigrute kai waar een camperplaats met sanizuil is. We hadden hem niet zien aankomen, maar die laat een serieuze sirene gaan bij het binnenvaren! Ik vloog zeker écht 20 cm omhoog en Mazzel plakte tegen de plafond!

Het is hier heel mooi. Fjord, bergen rondom, weerspiegelende lichten op het water en een volle maan!